Graspop Metal Meeting 2017

Donderdag

Vrijdag

De Nederlandse MaYaN bijt om 11:15 uur de spits af. Ze vallen in, maar zijn hier zeker op hun plaats met hun mix van death en symphonisch. De 10 bandleden wisselen elkaar af en spelen van hun eerste twee albums en hun nieuwe derde. Het is een boeiende performance, maar het geluid he… De tent heeft dit jaar voor het eerst rechte muren en daken en geen pilaren. Het geluid kaast hierdoor keihard terug. Persoonlijk vond ik (alle dagen) het geluid in de tenten aanmerkelijk minder dan andere jaren. Maar dat is MaYaN niet aan te rekenen. 

Slydigs is een jonge band uit 2012 met rock’n’roll vermengd met blues. 

Polyritmische black metal van Decapitated uit Polen klinkt goed. 

Van Blue Öster Cult ken ik eigenlijk alleen “Don’t Fear The Reaper”. Band uit de jaren 60/70 met slechts één hit misschien, maar ze krijgen het publiek op hun hand. Nostalgische hardrock. Leuk om gezien te hebben, maar wij willen eerst even de markt op. We kopen naast t-shirts ook een pet en een stapel metalen platen voor in The Wizards. 

Tijdens Black Star Riders vraagt Studio Brussel of we op cam een vraag aan Europe willen stellen. Daarna gaan we eten en luisteren we naar deze band waarin veel leden van Thin Lizzy zitten. Logisch hun covers (The Boys are Back in Town en Whiskey in the Jar) nog het best aanslaan. 

Sepultura (zonder de gebroeders Cavalera) speelt niet echt verrassend. De nieuwe nummers halen zelfs het tempo er een beetje uit.

Van Dee Snider verwachtte ik eerlijk gezegd niet veel (na het horen van wat softe clips op youtube). Maar wat een artiest zeg! Hij is onverwacht ingevallen en speelt naast eigen werk ook werk van Twisted Sister, zoals “I Wanna Rock” en natuurlijk “We’re Not Gonna Take It”. Dat nummer kwam zeer drie keer terug, blijft het lijflied van Graspop en is alle dagen op de camping te horen. Prima show met veel interactie met het publiek en een goede dosis hardrock.

De Nederlandse symphonic metalband Epica geeft een sprankelende en strakke show weer, met hoofdzakelijk nummers uit hun nieuwere albums. Het moment dat toetsenist Coen Jansen met zijn draagbare keyboard het publiek inging om te crowdsurfen was wel speciaal. 

Verder zien we ook nog delen van The Devil Wears Prada en The Dillinger Escape Plan.

Het staat flink vol vooraan, maar het publiek komt blijkbaar niet voor Europe. Het reageert flauwtjes, dus speelt de band een stukje Rammstein tussendoor. Aan het eind brult iedereen nog even mee met “The Final Countdown” als afsluiter van een climaxloze show. Wij hebben dit concert gebruikt om op het veld wat te eten. 

Emperor boeken als co-headliner is een gedurfde keus. Black metal op z’n best, maar dan zonder corpespaint en varkensbloed. Er waren bijna constant moshpits. 

Iedereen was gekomen voor headliner Rammstein. Nog nooit heeft de Desselse weide zo vol gestaan dan tijdens deze enige uitverkochte dag. Na een countdown schiet vuurwerk achter het podium omhoog. “Ramm4” start, terwijl de gitaristen naar beneden komen via een soort liften. Zanger Till Lindemann komt tapdansend het podium op. Het wordt een best-of show die lijkt p die van vorig jaar op Hellfest en Pinkpop. Till wisselt geregeld van outfit, komt met het bomgordel-vuureffect en we zien de gitaren vuur spuwen. Er is in deze show geen gebrek aan vuur. Vlammenwerpers verschroeien de eerste rijden. Toetsenist Flake moet enkele marteltechnieken ondergaan. 

Alle hits kwamen voorbij. “Keine Lust”, het massaal meegebrulde “Feuer Frei”, het rustige “Seemann”, “Ich tuh dir weh”, “Du riecht so Gut”, “Links 2-3-4”, “Ich Will, Du Hast”. Stripped” (van Depeche Mode) werd gespeeld, evenals “Sonne” en “Engel” (waarbij Till aan metalen,, vuurspuwende engelenvleugels de lucht in werd gehesen) en ook “Amerika”. Alles wordt keihard meegezongen. Graspop sluit af met groots vuurwerk. 

Zaterdag

DevilDriver

Rhapsody

Architects

Danko Jones

Max & Iggor Cavalera

Gojira

A Day to Remember

Alter Bridge

 

Five Finger Death Punch

 

Deep Purple

Zondag

We pikken een stukje mee van de britse metalcore band The Rave Age, maar we komen natuurlijk voor The Charm The Fury. Eerder speelden ze op het kleinere Jupiler Stage, maar nu op Main Stage. Nieuwe platenmaatschappij, nieuw album; een goed jaar voor Caroline en haar mannen. Het is nog vroeg, maar de stemming zit er al snel in. Ze spelen veel van het nieuwe album en dat bevalt goed. Band die zeker nog zal groeien. 

Ugly Kid Joe

Memoriam

 

Alestorm

Airbourne

Hatebreed

Steel Panther

 

Mastodon

Evanescence

 

Rob Zombie

Scorpions

Sabaton

 

 

Loading