In het voorbijgaan heb ik inmiddels diverse keren een kunstwerk van André Broens (64) zien hangen, onder meer bij expositieruimte KRUL aan het Stadhuisplein. Het werk van deze beeldend kunstenaar kenmerkt zich door grote vlakken en uitbundige kleuren. Het doet mij een beetje denken aan het werk van Herman Brood. ‘Ja, dat wordt vaker gezegd’, aldus André. ‘Herman Brood en Cobra, dus Karel Appel en zo’. Het werk van André beperkt zich echter niet tot schilderijen. Hij doet veel meer. Vandaag heb ik een gesprek met hem.
‘Ik ben begonnen in het onderwijs’, vertelt André, ‘maar na de PABO was er niets te vinden. Ik heb van alles gedaan, vormingswerk, met jongvolwassenen, moeilijk lerende kinderen, volwassenenonderwijs, buitenlandse kinderen, maar ook informatica’.
Onderwijs
En in dat laatste was hij goed: programmeren, dingen maken. Toch is hij daar op een gegeven moment ‘helemaal klaar mee’, zoals hij zelf zegt. ‘Ik heb toen, nu zo’n twintig jaar geleden, van de een op de andere dag gezegd ‘ik wil terug in het onderwijs’. daar bleef het niet bij: ‘Ik ben ook films gaan maken. Films met kinderen, natuurlijk met kinderen, maar ook wel kunstfilmpjes’.
André laat mij het een en ander zien op zijn laptop. Wat mij vooral opvalt is de hoeveelheid werk, met name groot werk, grote projecten.
André: ‘Vooral samenwerken met andere mensen vind ik heel leuk. Ik maak heel graag kunst met anderen, want dan krijg je raakvlakken, je wordt beïnvloed’. Hij werkte onder meer samen met Menno Baars, een Lelystads schilder. Samen maakten zij, ook met kinderen erbij, een grote wand voor Museum Batavialand. Verder maakte hij een digitale bewerking van een schilderij van de Nederlandse kunstschilder Jacques Tange. Dit kunstwerk (13 bij 90 meter) was lange tijd te zien boven Ahoy in Rotterdam.
Corona
Naast zijn werk op school deed André de kunstacademie. Hij wilde voor zichzelf beginnen. In 2019 rondde hij deze opleiding af. Hij dacht: ‘Nu ga ik kunstenaar worden, maar toen kwam corona. Dat was zo’n tegenvaller’. Toch zat hij niet stil in die periode. Hij deed veel, zoals het werken met de kinderen op zijn school. Hij maakte panelen met hen van anderhalve meter waarop zij dingen plakten die met corona en thuis zitten te maken hebben. ‘Het was mijn idee en werd door mij aangestuurd, maar de kinderen zijn degenen die het maakten en vorm gaven. Het werd een groot succes. De panelen hebben een hele tour gemaakt, langs andere scholen en De Kubus. En de kinderen vonden het echt fantastisch. Dat trekt me heel erg’.
Burn-out
Omdat er op de school waar hij 20 jaar werkte steeds minder ruimte was voor kunst en cultuur, besloot hij – in overleg – daar weg te gaan. Hij kon zich daar niet meer in vinden. Maar het was geen leuke periode. André kreeg een burn-out. Inmiddels heeft hij veel verwerkt van die tijd, ook door het vast te leggen op doek, in films en gedichten. Hij geeft uitleg bij een paar schilderijen. Op het eerste gezicht zijn deze vrolijk van kleur en compositie, maar de kunstenaar wijst mij op de dingen die er achter zitten.
‘Eigenlijk wil ik heel graag full-time kunstenaar worden, maar dat valt me toch tegen, hoe ik daarvan rond kan komen. Dat is gewoon heel lastig’. Maar daar ligt wel zijn hart, een combinatie van kunst en kinderen. ‘Ik houd nog steeds erg van het onderwijs, dat zit in mijn DNA, daar ligt mijn sterke kant, mijn hart’.
Zoektocht
Het is voor André een beetje een zoektocht. ‘Ik denk dat ik in augustus wel weer voor de klas sta, dat hoop ik. De eerste sollicitatiebrief is al de deur uit’. Momenteel helpt hij zijn zoon en dochter. ‘Ze zijn allemaal heel blij dat ik even niets doe, dat ik nu niet werk, want dan kan ik hen helpen’, zegt hij lachend.
Wat zijn zijn drijfveren? ‘Kunst moet iets betekenen’. Hij laat mij een werk zien dat door kinderen van zijn school is gemaakt. In kleine groepjes maakten zij, ten tijde van corona, een kunstwerk dat bij De Uiterton is geplaatst als herinnering aan de wandelingen die de kinderen maakten met de bewoners van deze zorginstelling. De opening van het kunstwerk was een groot event en stond in de krant. ‘De wandelingen konden niet meer, maar de band was er nog wel. Dat is heel waardevol’.
Volg Mij !