“De Levenslijn van Mila” is omgewaaid.
De storm trok aan het frame, aan de stoffen, aan alles wat zorgvuldig gespannen was.
Maar vandaag zijn Anoek en ik ernaartoe gegaan. In de regen. Met tiewraps, touw, ijzerdraad, tape, geduld – en opnieuw: met aandacht.
We hebben de slang van Mila weer opgericht. Ze kronkelt weer door het luchtige huisframe, vol kleur en kracht.
Want Mila’s verhaal blijft staan.
Zelfs als het even valt.
Juist dan.
Volg Mij !