Mijn werk is te zien in Casa Casla tijdens de Zuiderzee-expo van KUP-11.
Een plek waar vroeger en nu samenkomen –
de zee die land werd,
oude schildersdoeken die nieuwe composities dragen,
een burn-out die langzaam verandert in ritme, kleur en structuur.
In “Stroken van de Zee” zie je lagen: horizontaal als water, als dijken, als herinnering.
En palen – fel, hard, soms verstorend – als bakens of grenzen.
De zee is zichtbaar: kolkend, gelaagd, getemd in vorm maar nog altijd in beweging.
Het werk is abstract, maar persoonlijk.
Geïnspireerd door Rothko en Mondriaan,
maar gegrond in mijn eigen zoektocht naar evenwicht.
Wat brak, stroomt weer.
Volg Mij !